ทำไมคนที่เอาแต่บ่นอยากลาออกจากงานถึงไม่ลาออกครับ

เรารู้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่เอาจริงเอาจัง(อาจจะมากไป) แต่พอเห็นพี่น้องที่ก็ยังไม่ได้พอใจกับชีวิตตัวเอง แต่ไม่คิดจะเปลี่ยนแปลงอะไรเอาแต่บ่น ก็เลยสงสัยว่า มันมีอะไรเป็นปัจจัยที่ทำให้คนโตมาแล้วไม่ค่อยทะเท

อยากเปลี่ยนงาน ตอนนี้งานที่ทำอยู่เหมือนกับไม่มีความสำคัญ หรือว่าตัวเราเองไม่ค่อยมีความสำคัญกับองค์กรสักเท่าไหร่ รู้สึกแบบนี้จริง ๆ เหมือนอยู่ไปวัน ๆ ทำงานที่นี่มาได้ปีครึ่งแล้วครับ เบื่อผู้จัดกา

ผมจบมาจะปีนึงแล้ว ยังหางานไม่ได้เลย อยากทำฝ่ายบุคคลเท่าที่ดูก็เอาแต่คนมีประสบการณ์ ที่ไม่เอาก็เอาแต่ผู้หญิง ไม่รู้จะได้งานเมื่อไหร่ คงเป็นเพราะเกรดน้อยกับภาษาไม่ได้ด้วย กังวลว่าอายุมากๆจะหางานยาก อีกอ

ตั้งไปแล้วรอบนึง แต่โดนลบแท็ก ก็กะอยู่ว่าคงมีคนไม่เข้าใจว่ามาตั้งใน "ทรัพยากรบุคคล" ทำไม แต่ที่พิมพ์เมื่อเช้าไม่มีเวลาอธิบาย การศึกษา มีไว้เพื่อพัฒนาทรัพยากรบุคคลเข้ามาทำงาน แต่หลายคนบ่นว่า

"เลิกบ่น = เลิกจน" ผมโพสต์ประโยคนี้ไว้เมื่อวาน และมีคอมเมนต์แรกเขียนว่า "มันเกี่ยวกันด้วยเหรอครับ?" มันทำให้ผมฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า "ยังมีคนไม่รู้เคล็ดลับข้อนี้อีกเยอะสินะ"

อย่างเวลาไปประชุมสัมมนาต่างๆ ก็เห็นเอาแต่ให้แบ่งกลุ่มจัดการแสดง บังคับร้องเพลง บังคับเต้นบ้าง ไม่เห็นมาเน้นเนื้อหาวิชาการอะไรเลย